eindelijk

De internetverbinding waar ik 4 weken geleden over schreef laat behoorlijk te wensen over. het is of heel traag of we zitten te dicht bij een vliegveld (Hobart) of misschien zitten we wel te dichtbij Antarctica. Maar goed ik zit nu buiten voor de caravan in de open lucht te bibberen en ik ga het proberen. Dinsdag 20dec. reden we naar cradle mountain. Het is schitterend om hier te rijden over de smalle slingerwegen. Bijna in het NP moesten we nog over een pas van 925m hoogte waar je een schitterend uitzicht hebt. De hoogste berg is hier zo'n 1200m en soms valt er sneeuw. Wij hebben het mooiste weer van de wereld, overdag meestal zon en 's nachts valt er wel eens regen.

Hier in het NP zien we al snel wombats ons pad kruisen en ook echidna's. 'snachts horen we de tasmaanse duivel krijsen. De volgende dag gaan we het park in en komen bij Dove lake. Een mooi meer waar je helemaal omheen kan lopen. 2 a 3 uur. Arie en ik lopen deze wandeling de volgende dag maar wij doen er 4 uur over.

23 dec. Gaan we 's morgens vroeg richting Launcheston. Fiona en Olivia komen 's middags aan met het vliegtuig. Het is 2uur rijden en we moeten de kerstboodschappen nog doen. In het park is niet veel te koop. Eerst komen we nog door een dorp Scheffield wat leuk is voor toeristen. Heel veel muren van huizen en winkels zijn beschilderd en daar zijn al vele foto's van gemaakt. In de namiddag richting vliegveld gereden en daar waren ze. Heerlijk 2 1/2 week met elkaar genieten.Het was al bijna donker toen we weer terug waren in de caravan. De volgende dag was ook Alex bij ons. Hij was met de auto gekomen op de ferry. Met ons 5en naar Dove lake en nog andere mooie plekken, want die zijn daar genoeg. Het was zulk mooi weer dat Olivia met haar blote billen in het meer kon zitten.

Op 1e kerstdag maken we een korte wandeling door het bos die ook leuk is voor kinderen. Op de route staan tunnels met foto's waar kinderen rechtop kunnen lopen en wij oudjes niet. Maar als er ineens een bui is kruipen we alle 5 in de tunnel  en blijven we droog. De 2e kerstdag gaan Alex en Fiona de wandeling maken rond het dove lake.  Opa en oma gaan met Olivia door het bos naar watervallen en ondertussen kijken we achter elke boom naar feeen. Olivia is helemaal in de ban van feeen dus dan zien we die wel in het bos. Er beweegt altijd wel iets.

F en A hebben onverwacht een tour geboekt voor de volgende dag. 'smorgens maakt Fiona dan eerst een stevig ontbijt van bacon and eggs. Dat zullen ze nodig hebben want ze gaan 6uur canyoning beleven. Eerst moet de groep (ong 10 ) 45min lopen, dan moeten ze een wetsuit aan en helmm op. Ook nog een rugbescherming en een bil bescherming (een soort pamper) Dan gaat het gebeuren. Door kloven heen en vanaf rotsen springen in het ijskoude water. Soms vanaf 18meter. Zelfs IN een waterval springen. Je moet niet bang zijn uitgevallen. Op het moment dat ik het eten op tafel zette kwamen ze DOODMOE aangelopen. Ze konden geen pap meer zeggen en hebben nog 1 week lang last gehad van blauwe plekken en pijnlijke botten. Wat een ervaring.

De dag daarna verhuizen we naar een andere camping in Hadspen. Daar beleven we weer andere mooie dingen, zoals een groot park met super zwembad. Je kan daar langs een gorge lopen, cataract gorge. Over het water is een super lange hangbrug (niet teveel wiebelen graag )

Op 1jan  rijden we naar Hobart. Dat is een grote stad en het ligt fantastisch tegen de hellingen aan. De hoogste berg is mt Wellington 1200m. Als we daarboven zijn is het zeker 10gr kouder en er is een koude wind. Maar het uitzicht is schitterend. Elke zaterdag is er markt 's morgens om half 9. Iedereen die inHobart komt gaat graag naar de Salamanca markets. Een lange rij van kraampjes aan beide zijden van de straat.