Allerlaatste plaats aan de noordkust

Toen we 2 maanden geleden op weg waren naar Strahan zagen we overal op de berg- hellingen velden vol met witte bloemen.  Maar nu 2 maanden later blijkt  het niet zo onschuldig te zijn als het eruit zag.Het zijn namelijk papavers. Ze worden poppies genoemd hier op Tasmanie. We weten nu dat Tasmanie de grootste leverancier van de wereld is van legale opium. Poppies worden gebruikt om morfine van te maken.

We hebben de hele noordkust gezien en vanaf de punt zijn we 100km naar" beneden" gereden en zijn nu in Arthur River. Bij de zee staat een bord met daarop the edge of the world. De zon schijnt maar het is windkracht 7 en het lijkt alsof we inderdaad over de rand worden geblazen. Wat een mooi gezicht. Er ligt een grote hoeveelheid aangespoeld hout. De rotsen hebben allerlei kleuren in het zonlicht dus er worden weer heel veel foto's genomen. We lopen een eind over de rotsen en het strand en genieten volop.

Als we teruggaan naar de auto horen we iemand roepen..........he Arie ben jij het? Wat blijkt het is een echtpaar wat naast ons stond in Mount Isa. Dat is toch niet te geloven. 17.000km terug en dit stel was al thuis geweest ergens bij Melbourne.  Toen dachten ze kom we gaan een paar weken naar Tasmanie en hier komen we elkaar weer tegen.  Wonderlijk.

Dit was het weer voor deze keer en ik doe er weer wat foto's bij.

Allemaal de groeten.