weg uit coober pedy

De laatste nacht in coober pedy zullen we nog lang over napraten. Vlak voor het eten werd de lucht donker en in de verte zagen we de lichtflitsen. Het ging hard waaien en grote wolken rood stof kwamen onze kant uit. Arie bleef buiten de boel in de gaten houden en ik stond tijdens het eten koken het zeil van het dak naar buiten te duwen. Toen de wind wat ging liggen hebben we snel gegeten. Arie bleef naar de lucht kijken en ineens ging alles snel. We hebben het dak laten zakken en de klemmen erop. Zodra dat klaar was, kwam de storm met orkaankracht op het caravanpark af. We zagen grote platen aluminium door de lucht vliegen en andere losliggende dingen.Arie is de hele tijd buiten blijven staan in zijn blote bovenlijf. Hij was helemaal gezandstraald. Na een half uur was alles voorbij. De volgende morgen was er nog een mooie regenboog te zien.

Maar nu hebben we coober pedy achter ons gelaten. We hebben nog 1 foto genomen van een aut o met opaal schep (het handelsmerk van CP) We hebben het rode stoffige zand ook achtergelaten. Een roadtrain die ons tegemoet kwam wilde netjes 'n stukje voor ons naar links en ging met een paar wielen door de berm. Dat veroorzaakte zo'n enorme stofwolk dat we even niks meer konden zien.

Daar hebben we nu geen last meer van. De natuur is veranderd in hogere begroeing en de aarde is niet rood meer. We zaten opons gemak te genieten van alles om ons heen, toen er een personen auto ons tegemoet kwam met daarop OVER SIZE. Dat houdt in dat er een  vrachtwagen aankomt met uitzonderlijk vervoer. Na die ene auto kwam er 'n politie auto en met zijn hand wees hij ons erop dat we zachter moesten en meer naar links. Daarna nog 1 politie auto en die gaf aan dat we moesten stoppen in de berm.Gelukkig kon dat daar net. En wat kwam er aan...........2 vrachtwagens met elk een watertank die de hele breedte van de weg nodig had.

50km voor Port Augusta schrokken we ons een ongeluk. Ineens sprong er een emu 10m voor de auto. Arie kon wat remmen en na 1 sec bedacht de emu om toch maar te gaan rennen. En dat kunnen ze. Het scheelde een haar.

Na 2 dagen Port Augusta reden we naar het uiterste puntje van Yorke peninsula. We reden op een secundaire weg langs graanvelden. De hitte is voorbij. het is nu 25/26gr. Op deze weg kwam een plaatselijke boer met zijn rijdende watertank achter zijn auto.

Nu zien we de mooiste kusten aan de zuidelijke oceaan met rotsen en kliffen en vuurtorens.Het water is zo verschrikkelijk mooi blauw, ik zal het laten zien op een paar foto's.